Czasami - czasami wręcz często - bywa źle. Ale to ani wczoraj, ani dzisiaj.

W przeciągu ostatnich dwóch dni przekonałam się o tym, jak bardzo może być dobrze. I nie mogę sobie wyobrazić piękniejszego czasu niż piątkowy wieczór - styczniowy wieczór nowego roku, gdy plany i marzenia sadzi się łatwiej niż rzeżuchę na oknie - na powolne trawienie takiej ilości piękna, jaką dane mi było przyswoić w minionych czterdziestu ośmiu godzinach. 

Jest tak pięknie, że niektóre zdania nie chcą być krótkie, wbrew mędrca szkiełku i oku. 

Jest tak pięknie, że mam ochotę pić tego szampana, czując w sobie jedynie ostatchnie tchnienie tego drobnego śniadania, zjedzonego na ten porannie ściśnięty żołądek, po tych jedynych kilku godzinach snu. (I wiem przy tym, że moje mocno nierozważne a nazbyt romantyczne zachowanie nie doprowadzi do katastrofy o poranku; karmiona kaloriami emocji i stanu euforii po prostu to wiem i już.)

Jest tak pieknie, że łamiąc swoje życiowe credo, odpalam Bloggera po godzinie dwudziestej trzeciej i bez migotania przedsionków przyjmuję na klatę bijące po oczach fakty - ostatni wpis zamieściłam tu ponad półtora miesiąca temu. Siedem tygodni to szmat czasu i jeszcze więcej zakupionych szmat; c'est la vie.

Jest tak pieknie, że po raz pierwszy nie mam wyrzutów sumienia, nie widząc do tej pory "Wielkiego piękna".

Jest tak pieknie, że twój własny rodziciel nie znika zza Skype'owego ekranu w wyrazie chłopięcego buntu, gdy dowiaduje się, że twoja rodzicielka jednak tę zupełnie-jak-nową-kuchnię zmienić chce i jest w tym bardzo nieugięta. Nie znika nawet wtedy, gdy zdaje sobie sprawę z tego, że w jego wychuchanym samochodzie rozgości się za jakiś czas pies. I to nie byle jaki pies, bo pies na dystansie tysiąca pięciuset kilometrów. 

Jest tak pięknie, że do głowy przychodzą aż brzydkie myśli pokroju tych, czy przypadkiem nie urodziłam się pod szczęśliwą gwiazdą, ogrzewającą swoim ciepłem ich wszystkich i to wszystko.

PS

"Dług" to nie tylko tytuł fimu Krzysztofa Krazuzego. Nigdy, ale zwłaszcza nie wtedy, gdy jest tak pięknie.